Będę szczery, ale nie rozumiem tych zdjęć. Jakoś do mnie nie przemawiają, a jakichś konkretnych interpretacji nie lubię na siłę naciągać... Może by je obrobić na jakieś bardziej mroczne?
Trochę mi się przypominają działania artystyczne wystawiane w róznych BWA w latach osiemdziesiątych i działania artystów poprzednich dziesięcioleci. Im bardziej okropnie jest tym lepiej dla dzieła. Oczywiście wymaga to pewnej odwagi, szczególnie kiedy się nie jest anonimowym dla odbiorców. Ale o co chodzi zachodzę w głowę i nie wiem. Efektownie jest, w oko się rzuca a potem przepaść i wołanie w ciemnej piwnicy.
ani ladne, ani niepokojace. nawet jesli pokazujesz nagosc nie znaczy ze mowisz o sobie cos wiecej niz na zdjeciu w golfie. tu nie mowisz nic, probujesz tylko cos wydumac i chyba sama nie wiem o czym ma byc ta seria.
Pasją portretowania rzeczywistości dzielimy się od dawna. Traktujemy fotografię jako punkt wyjścia do refleksji na temat miejsca, w którym żyjemy. Migawki to formuła otwartych spotkań prowadzonych przez uznanych polskich fotografów (m.in. Krzysztofa Millera, Rafała Milacha, Macieja Stępińskiego) oraz cykl warsztatów dotyczących różnych aspektów fotografii. Uczestnicy pod okiem znawców dziedziny rozwijają i pogłębiają swoje umiejętności.
Mają możliwość podjęcia dyskusji, wymiany wcześniejszych doświadczeń, poglądów i opinii, uzupełnienie brakujących wiadomości technicznych, wzajemne konsultacje merytoryczne oraz wspólne oglądanie zdjęć.
Mierzymy się fotograficznie ze wspólnie wybranymi tematami, wyruszamy na kilka fotograficznych spacerów po okolicy.
Migawki są inspiracją do patrzenia, dostrzegania, przetwarzania i zmieniania na lepsze.
Jan Dziaczkowski Kobas Laksa Andrzej Kramarz Michał Łuczak Michał Szlaga Konrad Pustoła Albert Zawada Nicolas Grospierre Łukasz Trzciński
Anna Nałęcka
Agnieszka Rayss
Jan Brykczyński
Adam Pańczuk
Tomasz Sikora Wojciech Wilczyk Chris Niedenthal Krzysztof Miller Maciej Stępiński Mika Grochowska Kuba Dąbrowski Maciej Pisuk Rafał Milach Adam Mazur Michał Łuczak Jerzy Nogal Kinga Kenig Monika Redzisz Anna Bedyńska Tomasz Tomaszewski Tadeusz Rolke
fajne, mocne, odważne!!
OdpowiedzUsuńTrochę jakbyś była więźniem swojego ciała, albo więżniem siebie, ale to juz tylko moja wolna interpretacja....
Będę szczery, ale nie rozumiem tych zdjęć. Jakoś do mnie nie przemawiają, a jakichś konkretnych interpretacji nie lubię na siłę naciągać...
OdpowiedzUsuńMoże by je obrobić na jakieś bardziej mroczne?
Trochę mi się przypominają działania artystyczne wystawiane w róznych BWA w latach osiemdziesiątych i działania artystów poprzednich dziesięcioleci. Im bardziej okropnie jest tym lepiej dla dzieła. Oczywiście wymaga to pewnej odwagi, szczególnie kiedy się nie jest anonimowym dla odbiorców.
OdpowiedzUsuńAle o co chodzi zachodzę w głowę i nie wiem.
Efektownie jest, w oko się rzuca a potem przepaść i wołanie w ciemnej piwnicy.
J
ja niestety mam nieodparte skojarzenia z Flitzlem...
OdpowiedzUsuńw przypadku tematu "ja" wolałbym się mylić...
podziwiam odwagę i czuje niepokój.
OdpowiedzUsuńani ladne, ani niepokojace. nawet jesli pokazujesz nagosc nie znaczy ze mowisz o sobie cos wiecej niz na zdjeciu w golfie. tu nie mowisz nic, probujesz tylko cos wydumac i chyba sama nie wiem o czym ma byc ta seria.
OdpowiedzUsuń